Έβδομη ημέρα ταξιδιού (Κυριακή 20 Αυγούστου 2023)

Χιλιόμετρα που διανύσαμε 735.

Το ξυπνητήρι χτυπά και μετά από ελάχιστες ώρες ύπνου σηκώνομαι πρώτος εγώ, φτιάχνω ένα καφέ και βγαίνω έξω στην βεράντα να τον απολαύσω και να ξυπνήσω ταυτόχρονα, το ρολόι δείχνει 4 και κάτι το πρωί !!!

Αφού έχω πιει μερικές τζούρες καφέ που έχουν βοηθήσει τα μέγιστα ώστε να ανοίξουν τα μάτια, το μυαλό να αρχίσει να παίρνει στροφές και να υπάρχει ένας υποτυπώδης συγχρονισμός κινήσεων ξυπνάω την μικρή και αφού τρώμε για πρωινό μερικά μπισκότα για άλλη μια φορά, ξεκινάμε να μαζεύουμε τα πράγματα μας …

 Έχουμε φορτώσει το πιστό μας άτι, έχουμε παραδώσει τα κλειδιά  και το ρολόι δείχνει 05:29, πατάμε μίζα και ξεκινάμε …

Πρώτη στάση το ύψωμα πάνω από την πόλη ώστε να δούμε για μια τελευταία φορά τα αερόστατα και την ανατολή του ήλιου στην Καππαδοκία …

Έχει αρκετό κόσμο που έχει κάνει το ίδιο, κάποιοι έχουν κάτσει όλο το βράδυ εκεί ώστε να πιάσουν μια καλή θέση …

Το θέαμα μαγευτικό! Καθίσαμε και το απολαύσαμε …

Επί της ουσίας σήμερα ξεκίναγε το ταξίδι της επιστροφής,  σύντομη στάση στο Νεβσεχίρ για ανεφοδιασμό του Himalayan…

Στάσεις μόνο για ανεφοδιασμό και για να ξεμουδιάσουμε,  που και πού τρώμε και κάποιο σνακ που θα μας δώσει λίγο ενέργεια …

Τα αποτελέσματα του λιγοστού ύπνου της προηγούμενης νύχτας αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους όσο περνούν οι ώρες, ειδικά η μικρή είναι χώμα …

Σφίγγουμε τα δόντια και προχωράμε …

Οι ώρες μαζί με τα χιλιόμετρα περνούν, άλλες αργά και βασανιστικά και άλλες πιο γρήγορα ή έτσι το αισθανόμαστε …

Περνάμε από έρημα και αχανή τοπία μέχρι να φτάσουμε στην Άγκυρα και τους ουρανοξύστες της και στην συνέχεια αρχίζει ή άνοδος στις Ποντιακές Άλπεις όπου το ερημικό τοπίο δίνει την θέση του σε καταπράσινα βουνά …

Η μία ανηφόρα διαδέχεται την άλλη και αυτό συνεχίζεται για πολύ ώρα, το Himalayan τέρμα γκάζι να δίνει ότι έχει και δεν έχει και να κρατάει μια σταθερή ταχύτητα 90 κάτι …

Με αυτήν την ταχύτητα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να προσπεράσουμε οποιοδήποτε φορτηγό η λεωφορείο συναντάμε και την πλειονότητα των αυτοκινήτων  …

Κάποια στιγμή τελειώνουν οι ανηφόρες και αρχίζει η κάθοδος, εκεί ποιος μας πιάνει !!!

Τα χιλιόμετρα περνούν κάτω από τις ρόδες μας πιο εύκολα και σχετικά πιο γρήγορα ….

Μετά από αρκετές ώρες που μας φανήκαν αιώνες  καταφέρνουμε και φτάνουμε στην Κωνσταντινούπολη, ήμαστε και οι δύο κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι που φτάσαμε στον προορισμό μας.

Είναι μέσα στο καταμεσήμερο και πρέπει πρώτα να διασχίσουμε την ανατολική πλευρά της να περάσουμε κάτω από τον Βόσπορο μέσα από το τούνελ και στην συνέχεια να χαθούμε στα στενά πίσω από την Αγία Σοφία ψάχνοντας να βρούμε το ξενοδοχείο μας …

Τα καταφέραμε μετά από αρκετούς κύκλους μιας και το tomtom gps όσο και το google maps μας καθοδηγούσαν στην πίσω πλευρά του ξενοδοχείου που δεν είχε ούτε είσοδο ούτε ταμπέλα …

Μετά από κάποιους κύκλους τυχαία περάσαμε μπροστά του και το είδαμε …

Σταματάμε μπροστά στην είσοδο όπου ο πορτιέρης μας υπέδειξε που να αφήσουμε το μηχανάκι μας …

Αφήνουμε το μηχανάκι με τα πράγματα μας να τα προσέχει ο πορτιέρης και μπαίνουμε μέσα στο ξενοδοχείο για να κάνουμε τσεκ ιν αλλά και για να δροσιστούμε …

Κατά το τσεκ ιν μας έδωσαν αρκετές πληροφορίες για το τι να δούμε και πότε και αν θέλουμε να κλείσουμε με κάποιο τουριστικό οδηγό …

Αφού αρνηθήκαμε ευγενικά επιστρέψαμε στην μηχανή μας που μας περίμενε καρτερικά για να την ξεφορτώσουμε …

Το αφήσαμε παρκαρισμένο δίπλα από την είσοδο και ανεβήκαμε με όλα τα μπαγκάζια μας στο δωμάτιο …

Μετά από ένα ντουζάκι πέσαμε για ύπνο και ξεραθήκαμε για αρκετές ώρες …

Ξυπνήσαμε περισσότερο από τον θόρυβο που έκαναν τα στομάχια μας από την πείνα μιας και δεν είχαμε φάει σχεδόν τίποτα όλη την ημέρα.

Ντυνόμαστε και κατεβαίνουμε για βόλτα και για αναζήτησή τροφής …

Παίρναμε πολλά μαγαζάκια και χωρίς να το καταλάβουμε φτάνουμε στην Αγία Σοφία και στην συνέχεια επιστρέφουμε πίσω προς το ξενοδοχείο και σταματάμε σε ένα ταβερνάκι …

Το φαγητό ή ήταν καταπληκτικό ή ήμασταν πολύ πεινασμένοι, μιας και το καταβροχθίσαμε με συνοπτικές διαδικασίες …

Στην συνέχεια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο όπου καταστρώσαμε το πλάνο της επόμενης μέρας και πέσαμε ξεροί σε ένα βαθύ ύπνο που τόσο τον είχαμε ανάγκη ….