Η «Στρουμπουλή» – Μια BMW R850GS στα χέρια μου

Πολλές φορές είναι δύσκολο να είσαι αντικειμενικός, ιδιαίτερα όταν μπλέκονται το συναίσθημα, η λογική και οι εμπειρίες μας. Και όταν μιλάμε για μοτοσυκλέτες, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο…

Δεν υπήρχε λογική στην αγορά της BMW R850GS (την οποία, λόγω βάρους, θα αποκαλούμε «Στρουμπουλή»). Δεν υπήρχε ανάγκη, ούτε κάποιο πρακτικό επιχείρημα. Υπήρχε μόνο ένας διακαής πόθος να την αποκτήσω εδώ και χρόνια, χωρίς καν να ξέρω τι θα μπορούσε να μου προσφέρει.

Μέχρι το 2019, πριν από ένα ταξίδι στην Τουρκία, το BMW R80GS ήταν στο μυαλό μου. Ωστόσο, οι αδύναμες επιδόσεις των φρένων και η υψηλή τιμή του με κράτησαν πίσω. Εκείνη την περίοδο, εμφανίστηκε το Moto Guzzi V85TT, το οποίο έβλεπα σαν ένα σύγχρονο R80GS, αλλά το κόστος του ήταν απαγορευτικό. Έτσι, έπεσε στην αντίληψή μου το R850GS.

Τα χρόνια πέρασαν με κάποιες άκαρπες προσπάθειες απόκτησής του, μέχρι που βρέθηκε ξαφνικά μπροστά μου ένα ελαφρώς μεταχειρισμένο Moto Guzzi V85TT. Το απέκτησα, το οδήγησα αρκετά και σύντομα κατάλαβα πως, παρά τη γοητεία του, οι Ιταλοί το είχαν βγάλει στην αγορά λίγο βιαστικά, χωρίς να λύσουν όλα τα προβλήματα του μοντέλου.

Το Guzzi έφυγε, αλλά ο πόθος για το BMW παρέμενε. Έπειτα από λίγο «μαρκάρισμα» από φίλους και έναν εσωτερικό διάλογο που περιλάμβανε πολλές νύχτες αγρύπνιας, η απόφαση πάρθηκε. Βρέθηκε ένα R850GS σε αρκετά καλή κατάσταση και, μετά από ένα εκτενές συμβούλιο με την «υπουργό οικονομικών» (η οποία αρχικά αντέδρασε έντονα), όταν μπήκαν στο τραπέζι οι απεργιακές κινητοποιήσεις και η δήλωση ότι «δεν θα ξαναπλύνω πιάτο αν δεν έχει ζεστό νερό», τελικά το νομοσχέδιο εγκρίθηκε και υπογράφηκε!


Πρώτες Εντυπώσεις & Οδήγηση

Η πρώτη μεγάλη βόλτα της «Στρουμπουλής» έγινε με ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό την τοποθέτηση ελαστικών Motoz Tractionator GPS και με την ευκαιρία να δω πώς συμπεριφέρεται στην εθνική, αλλά και να συναντήσω κάποια φιλαράκια…

 Η διαδρομή στην εθνική ανέδειξε αμέσως τα δυνατά σημεία της, ακούραστη στα πολλά χιλιόμετρα, απόλυτα σταθερή στις υψηλές ταχύτητες και σχεδόν αδιάφορη απέναντι στους πλευρικούς ανέμους. Στα 150 km/h ταξιδεύει χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, ενώ ένα μικρό φρυδάκι πάνω από την εργοστασιακή ζελατίνα βελτίωσε την αεροδυναμική άνεση.

Σου δίνει την σταθερή αίσθηση μοτοσυκλέτας με μακρύ μεταξόνιο και παράλληλα την ευελιξία μοτοσυκλέτας με κοντό μεταξόνιο με ενα τιμόνι που κόβει πάρα πολύ, αυτό σε μπερδεύει λίγο στην αρχή μαζί με το γεγονός ότι δεν έχεις επαρκή πληροφόρηση απο το μπροστινό τροχό.

Η δεύτερη βόλτα της έγινε σε επαρχιακούς δρόμους και λίγο χώμα, για να δω πώς συμπεριφέρεται εκτός αυτοκινητοδρόμου. Η διαδρομή περιλάμβανε την παλιά εθνική οδό, περάσματα από Λουτρά Ωραίας Ελένης, Αθίκια, Αγιονόρι και Λυγουριό, Κρανίδι και  Ερμιόνη και στην συνέχεια Λεμονοδάσος, Γαλατά, Επίδαυρο και πίσω, με την συνοδεία του τζούνιορ μέχρι την Κινέτα . Ο δρόμος ήταν φιδίσιος, τα τοπία πανέμορφα και η «Στρουμπουλή» έδειχνε να απολαμβάνει κάθε στροφή. Οι αναρτήσεις της, αν και κουρασμένες, προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους.

Το ταξίδι ξεκίνησε με ένα γενναίο πρωινό που απόλαυσε η «Στρουμπουλή», γεμίζοντας το ρεζερβουάρ της με απλή βενζίνη. Λίγες ώρες αργότερα, καθισμένος σε ένα παγκάκι απέναντι από ένα σουβλακοπωλείο στο λιμάνι της Κοιλάδας με θέα τις βάρκες και απολαμβάνοντας ένα σουβλάκι, ένιωθα το ένα και μοναδικό τετράγωνο μάτι της να με κοιτάζει. Ήταν σαν να διαμαρτυρόταν που δεν μοιραζόμουν το γεύμα μου μαζί της. Αλλά αυτή δεν είχε χωνέψει ακόμα το πρωινό της οπότε έμεινε με την όρεξη…

Τα Motoz Tractionator GPS έδειξαν εξαιρετική συμπεριφορά στον δρόμο, με καλό κράτημα και αίσθηση εμπιστοσύνης στις στροφές. Στο σαθρό χώμα δεν εδειξαν αν προβληματίζονται καθώς επίσης διαχειρίστηκαν άριστα τις πρωινές υγρασίες (με γνώμονα πάντα τον σχεδιασμό τους)


Τεχνικές Παρατηρήσεις & Προβλήματα

  • Κατά την επιστροφή από τη Θεσσαλονίκη, ανακαλύψαμε το πρώτο «bug» του μοντέλου. Ήταν Δεκέμβρης, με τη θερμοκρασία σε μονοψήφια νούμερα, όταν ξαφνικά άρχισε να ακούγεται ένα έντονο βουητό, σαν ήχος ελαστικών σε άγριο οδόστρωμα.
    • Το πρόβλημα εντοπίστηκε στην ανάγκη λίπανσης του κοντέρ, εκεί όπου μπαίνει η ντίζα – κάτι που, όπως διαβάσαμε, είναι σύνηθες σε κρύο καιρό.
  • Κατά τη δεύτερη βόλτα, εμφανίστηκε ένα νέο πρόβλημα: ένας ενοχλητικός τριγμός ιδιαίτερα έντονος όταν περνούσα πάνω από ανωμαλίες.
    • Σε δοκιμή που τις έκανε ο Γιώργος διαπίστωσε ότι ο θόρυβος δεν ακούγεται αν είσαι όρθιος και δεν κάθεσαι στην σέλα! 
    • Με λίπανση στις επάνω βίδες του υποπλαισίου, το πρόβλημα λύθηκε προσωρινά,  θα χρειαστεί παρακολούθηση και επίλυση. 

Παρόλο που είναι βιτσιόζα, η «Στρουμπουλή» είναι και ευαισθητούλα. Και το θέλει το λιπαντικό της, αλλιώς αρχίζει να τρίζει και να διαμαρτύρεται σαν ανικανοποίητη ερωμένη…


Αδυναμίες που έχω εντοπίσει μέχρι στιγμής

  • Χωρητικότητα ρεζερβουάρ: Παρόλο που έχει 24 λίτρα, μόνο τα 20 είναι αξιοποιήσιμα, λόγω έλλειψης επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών του ρεζερβουαρ.  Υπάρχουν διάφορες DIY επεμβάσεις ώστε να μπορεσεις να χρησιμοποιήσεις αλλα περίπου 3 λίτρα, αλλά αν η αυτονομία δεν φτάνει, τότε το ρεζερβουάρ (30 λίτρα) απο το r1150gs adventure είναι μονόδρομος
  • Φωτισμός: Η μονόφθαλμη όψη της δεν είναι μόνο αισθητικό θέμα, αλλά και πρακτικό. Το μοναδικό της φανάρι δεν φωτίζει ικανοποιητικά τον δρόμο τη νύχτα, κάνοντας τη νυχτερινή οδήγηση μια εμπειρία τύπου «πήγαινε προς το φως», αλλά με την ελπίδα ότι δεν θα είναι το τελευταίο σου ταξίδι.
    Θα χρειαστεί επέμβαση με αλλαγή της καλωδίωσης καθώς επίσης και το να αλλάξεις το μονό τετράγωνο οφθαλμό (προβολέα) με 1 διπλό με τσακίρικο βλέμμα.
  • Αναρτήσεις: Αν και η «Στρουμπουλή» είναι σταθερή, οι αναρτήσεις της έχουν δείξει σημάδια κόπωσης, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα σε δρόμους με ανωμαλίες.
  • Λειτουργία κινητήρα: Σε δοκιμή που έκανα το r1100gs του Γιώργου διαπίστωσα οτι το μεγάλο μοτέρ έχει καλύτερη λειτουργία που σημαίνει ότι είτε το δικό μου δεν λειτουργεί σωστά είτε όλα αυτά που ακούγονταν και διάβαζα περί καλύτερης λειτουργίας του μικρού 850 μοτέρ δεν ήταν αλήθειες …
  • Το βάρος: Δεν υπάρχει κάτι να κάνεις για αυτό πέρα από το να το συνηθίσεις.

Αρχική Σύγκριση με Moto Guzzi V85TT

Στον αυτοκινητόδρομο, το R850GS είναι πιο σταθερό και οικονομικό, με κατανάλωση 6-6,5 λτ/100χλμ, ενώ το Guzzi καταναλώνει 8-9 λτ. 

Οσον αφορα τους επαρχιακούς εκεί το Guzzi παίρνει το αίμα του πίσω όσον αφορά την κατανάλωση μιας και το να δείς 4 λιτρα στα 100 είναι κάτι πολύ εύκολο αν δεν το κυνηγάς καθώς και στην αίσθηση του βάρους στατικά (είναι κάμποσα κιλά ελαφρύτερο το Guzzi) αλλά έχει πιο ψηλό κέντρο βάρους και εν κινήση μπορώ να πώ ότι το r850gs έχει ελαφρύτερη αίσθηση, επίσης η στρουμπουλή σου εμπνέει μεγαλύτερη σιγουριά και εμπιστοσύνη στις στροφές, και το βασικότερο δεν χτυπάει πυράκια οταν ζεσταθεί σε αντίθεση με το Guzzi.


Η σχέση μας μέχρι στιγμής

Παρόλο που είναι Βαυαρή στην καταγωγή, η «Στρουμπουλή» και στο μυαλό σου έρχονται εικόνες από δερμάτινα κόκκινα εσώρουχα και μαστίγια, η αλήθεια είναι πως δεν έχει καμία σχέση με αυτά. Περισσότερο μοιάζει με μια Αγγλίδα ανέραστη αριστοκράτισσα, που τα κάνει όλα με το savoir vivre, κρατώντας τις αποστάσεις της. Ο ήχος από το μοτέρ ή την εξάτμιση δεν σε πορώνει, αλλά ούτε σε κουράζει στα μεγάλα ταξίδια. Είναι άνετη, ξεκούραστη, αλλά ακόμα… «δεν έχουμε ταιριάξει». Δεν έχουμε φτάσει στο σημείο που η σχέση μας θα γίνει απόλυτη, που θα νιώθω ότι είναι φτιαγμένη για εμένα.

Αν και ντύνεται στα κόκκινα και δείχνει έτοιμη για πάθη και περιπέτειες, στην πραγματικότητα παραμένει ψυχρή και συγκρατημένη. Σαν να περιμένει τον σωστό χορευτή για να αφεθεί στον ρυθμό του δρόμου…

Ίσως με τον καιρό, όταν την καταλάβω καλύτερα και εκείνη προσαρμοστεί στα δικά μου χέρια, να αλλάξουν τα πράγματα. Ίσως η ψυχρή αριστοκράτισσα να αρχίσει να λυγίζει…

Συνεχίζεται… (Επόμενο επεισόδιο: οι πρώτες επισκευές και αναβαθμίσεις).

Σχολιάστε