1 Δεκεμβρίου 2025

Η CF Moto 700MT είναι από εκείνες τις μοτοσυκλέτες που στα χαρτιά σε κάνουν να κρατάς μια επιφύλαξη. Τα περίπου 240 κιλά ακούγονται πολλά. Στην πράξη όμως, δεν τα νιώθεις πουθενά.

Ούτε στατικά.
Ούτε όταν τη σπρώχνεις με τα χέρια.
Ούτε φυσικά όταν αρχίσει να κινείται.

Σε σύγκριση με το BMW R850GS που έχω, και που παρουσιάζεται με παρόμοιο βάρος, η διαφορά στην αίσθηση είναι τεράστια.
Το CF Moto δείχνει πολύ πιο ελαφρύ, πιο μαζεμένο και πολύ πιο εύκολο.

Η 700MT, παρόλο τον σχεδιασμό της που παραπέμπει σε Adventure, στην ουσία είναι μια μοτοσυκλέτα παντός δρόμου.
Με προτεραιότητα την άσφαλτο, αλλά χωρίς άγχος αν η διαδρομή σου σε βγάλει και σε χωματόδρομο.

Ο μπροστινός τροχός στις 19 ίντσες παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό, όπως και η γενικότερη φιλοσοφία της μοτοσυκλέτας.

Η εμφάνιση είναι κάτι που θέλει λίγο χρόνο.
Δεν σε κερδίζει με την πρώτη ματιά.
Αλλά όσο τη ζεις, τόσο σου «κάθεται».
It grows on you.

Στην τιμή των περίπου 6.750 ευρώ, με τρεις αλουμινένιες βαλίτσες στην προσφορά, θεωρώ ότι είναι από τις πιο δυνατές προτάσεις της αγοράς αυτή τη στιγμή.

Έρχεται με:

θερμαινόμενα grip
θερμαινόμενη σέλα
traction control
σύνδεση με κινητό
κάγκελα προστασίας
βάσεις βαλιτσών
και με την τωρινή προσφορά τις ίδιες τις βαλίτσες

Παίρνεις δηλαδή ένα μηχανάκι έτοιμο να το πάρεις και να φύγεις.
Το μόνο που του λείπει, για μένα, είναι προβολάκια και κεντρικός ορθοστάτης.

Ο κινητήρας έχει χαρακτήρα, αλλά έχει και μικρά θεματάκια.

Στις χαμηλές στροφές ο ψεκασμός κάνει ένα μικρό «λόξιγκα».
Το ρελαντί είναι λίγο ψηλά.
Η μετάδοση είναι κοντή.

Με 110 χλμ/ώρα είσαι περίπου στις 5.000 στροφές.
Κινείσαι τις περισσότερες φορές με 6η.
Και πιάνεις τον εαυτό σου να ψάχνει για 7η.

Το κιβώτιο είναι σκληρό.
Και η νεκρά εν στάση δεν βρίσκεται πάντα εύκολα (σχεδόν ποτέ, θα έλεγα).

Ίσως με τα χιλιόμετρα ή με άλλη ποιότητα λαδιών να βελτιωθεί. Αυτό δεν το ξέρω.

Οι αναρτήσεις έχουν σφιχτή λειτουργία, αλλά δεν κοπανάνε.
Η πίσω μπορεί να αντιδράσει λίγο απότομα σε βαθιά λακκούβα ή έντονη ανωμαλία.
Όχι όμως σε σημείο να σου βαράει τη μέση ή να γίνεται ενοχλητικό, ίσως να είναι και θέμα ρυθμίσεων.

Γενικά δουλεύουν πολιτισμένα και σου εμπνέουν εμπιστοσύνη.

Η θέση οδήγησης είναι μέσα στην μοτοσυκλέτα και το τεράστιο τιμόνι είναι ψηλά μεν αλλά σε καλή θέση, όσον αφορά τα μαρσπιέ θα έλεγα ότι οι ψηλότεροι του 1.80 θα χρειαστούν ψηλότερη σέλα και οι πιο κοντοί θα δυσκολευτούν μιας και δεν θα το φτάνουν …

Η όρθια θέση οδήγησης είναι πάρα πολύ καλή.

Σε βάζει όμορφα πάνω από το ρεζερβουάρ.
Φορτίζεις τον μπροστινό τροχό.
Και «κουμπώνεις» πολύ ωραία πάνω στη μοτοσυκλέτα.

Στο ταξίδι κρατά άνετα 140–150 χλμ/ώρα.
Χωρίς να δείχνει κόπωση.
Και με γκάζι ώστε να κάνεις προσπέραση όποτε χρειαστεί.

Στον επαρχιακό είναι εξίσου ευχάριστη.
Ακόμα και σε σφιχτά κομμάτια με φουρκέτες.

Δεν χρειάζεται να παίζεις συνέχεια με το κιβώτιο.
Το 90% του χρόνου κινείσαι με 6η.
Σε ανηφορική διαδρομή, με μια 3η και λίγο συμπλεκτάρισμα, είσαι μια χαρά.

Η κατανάλωση κινήθηκε στα 5 με 5,5 λίτρα.
Τα φρένα είναι αρκετά καλά για την τιμή της.
Το ABS λειτουργεί σωστά, αλλά κάνει ένα έντονο βουητό στο φρενάρισμα.

Η κάλυψη από τον αέρα και τον καιρό είναι καλή.
Απλώς θα ήθελα η ζελατίνα να είναι λίγο πιο ψηλή και λίγο πιο φαρδιά.

Το πολυόργανο το βράδυ δεν διαβάζεται εύκολα, ειδικά αν έχεις πρεσβυωπία.
Ζελατίνα και όργανα είναι και αρκετά μπροστά σε σχέση με τον αναβάτη.
Αισθητικά όμως, τελικά το συνηθίζεις.

Τα θερμαινόμενα grip και η θερμαινόμενη σκαλα είναι πολύ δυνατά.

Τα θερμαινόμενα grip έχουν πολύ σωστό χειρισμό, με το κουμπί πάνω στο ίδιο το grip.
Το κουμπί για την ενεργοποίηση της θέρμανση της σέλας όμως είναι πάνω στη σέλα, δεν φαίνεται και δεν ξέρεις σε ποια σκάλα βρίσκεσαι.

Οπότε πρέπει:
να σταματήσεις, να κατέβεις  και να τη ρυθμίσεις.

Όσον αφορά τη θερμοκρασία του κινητήρα, ο ανεμιστήρας δουλεύει αρκετά συχνά.
Ζέστη δείχνει να υπάρχει, αλλά όχι ενοχλητική.

Σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, η διαχείριση του αέρα είναι σαφώς καλύτερη.
Η ζέστη διώχνεται μακριά από τα πόδια.

Στις θερμοκρασίες της δοκιμής δεν με ενόχλησε καθόλου.
Για το ελληνικό καλοκαίρι, μένει να φανεί.

Τα λάστιχα μαρκας CST, παρόλο την καταγωγη τους δεν με προβλημάτισαν καθόλου.
Οδήγησα σε υγρασία και σε βροχή.
Δεν ένιωσα ούτε το παραμικρό γλίστρημα.

Το traction control δεν το είδα να επεμβαίνει ποτέ.

Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι:
το πόσο καλά κρατάει
και η σιγουριά που σου μεταδίδει.

Κρύβει το βάρος της.
Στρίβει πάρα πολύ καλά.
Το μοτέρ της προσφέρει επαρκείς επιδόσεις.

Υπάρχουν κάποιοι κραδασμοί, που σου θυμίζουν ότι έχεις μηχανή ανάμεσα στα πόδια σου, αλλά δεν γίνονται ενοχλητικοί.
Ούτε ένιωσα μουδιάσματα σε χέρια ή πόδια.

Πάνω από τα 150 χλμ/ώρα ένιωσα ένα «ελάφρωμα» μπροστά.
Εκεί το BMW έχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα στη σταθερότητα.

Για συνεπιβάτη δεν έγινε δοκιμή.
Από το πλάτος της σέλας και τον χώρο όμως, θεωρώ ότι μπορεί να υποστηρίξει άνετο δικάβαλο ταξίδι, χωρίς θέμα ούτε σε άνεση ούτε σε δύναμη.

Η 700MT είναι ξεκάθαρα για αναβάτη που θέλει μία μοτοσυκλέτα για όλα.

Για commuting.
Για βόλτες.
Για ταξίδια.
Και, αν χρειαστεί, και για χωματόδρομο.

Δεν είναι για σκληρό enduro.
Ούτε για μόνιμη κίνηση πάνω από 170.

Αν δεν είχα το BMW, θα με είχε βάλει σε πάρα πολύ σοβαρές σκέψεις.
Και μάλλον θα την είχα ήδη πάρει.

Το περίεργο είναι ότι, ακόμα και τώρα που έχω το BMW, με έχει πάλι βάλει σε σκέψεις.

Δεν περίμενα με τίποτα να είναι τόσο καλά στημένη.
Ούτε να συμπεριφέρεται τόσο σωστά στον δρόμο.

Για τα χρήματά της, αυτή τη στιγμή, τη θεωρώ μία από τις καλύτερες value for money επιλογές που μπορείς να κάνεις.

Παρότι δεν έκανα πάρα πολλά χιλιόμετρα μαζί της, δεν με κούρασε καθόλου.
Ο καιρός και οι υποχρεώσεις δεν βοήθησαν ιδιαίτερα, αλλά μια βόλτα στο Λεβίδι περνώντας από Νεμέα και το διάσελο της Κανδύλας, και στη συνέχεια άλλη μια απογευματινή βόλτα στο Σούνιο και μία στην Οινόη για να τη δω δίπλα στο BMW R850GS  ήταν αρκετές.

Μπορεί τα χιλιόμετρα να ήταν λιγότερα απ’ όσα κάνω συνήθως, αλλά ήταν αρκετά για να τη γνωρίσω και να την καταλάβω.

Και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι με εξέπληξε θετικά.
Είχα στο παρελθόν την πρώτη έκδοση αυτής της μοτοσυκλέτας και από τότε έλεγα ότι αν είχε 19άρι τροχό θα ήταν καταπληκτική.

Και τελικά… είναι.

Και είναι τέτοια η εξέλιξή της, που δείχνει ξεκάθαρα πόσο έχει αλλάξει πλέον το τοπίο στην κατηγορία.
Υπάρχουν φυσικά ανώτερες επιλογές, με περισσότερη τεχνολογία, επιδόσεις και κύρος.
Το θέμα όμως είναι πλέον ότι η διαφορά στην εμπειρία δεν είναι πάντα ανάλογη της διαφοράς στην τιμή η στο όνομα.