Το στρώσιμο του Royal Enfield Himalayan 450 (μέρος πρώτο συνοδεία με ένα BMW XR 1000)

Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

Όλα κάπως ξεκινούν έτσι και αυτή η βόλτα κανονίστηκε σε μια συνάντηση μοτοσυκλετιστών, ο Κώστας (XRmaniac) μου πρότεινε να πάμε μια “φωτογραφική” βόλτα, εννοείται ότι συμφώνησα αμέσως …

Ξεκινήσαμε την Κυριακή χωρίς να έχουμε βγάλει συγκεκριμένη διαδρομή αυτό που είχαμε πει είναι ότι θα πάμε προς ορεινή Ναυπακτία – Ευρυτανία.

Η συνάντηση έγινε στο γνωστό περίπτερο – Σταθμός 14 στον Σκαραμαγκά και από εκεί κατευθυνθήκαμε προς Θήβα μέσω της παλιάς εθνικής …

Ο ρυθμός μας ήταν χαλαρός μιας και το Himalayan ήταν ακόμα στο στρώσιμο …

Λίγο πρίν τις Ερυθρές σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και ρώτησα τον Κώστα αν θέλει να το δοκιμάσει και σύντομα ο Κώστας είναι μπροστά με το Himalayan και εγώ από πίσω του με το XR

Πρώτες εντυπώσεις από το BMW είναι ότι η σέλα του είναι πολύ άνετη, το μοτέρ του δυνατό και ελαστικό, τα φρένα του δυνατά και οι αναρτήσεις σχετικά σφιχτές …

Δείχνει να είναι ένα μηχανάκι που μπορεί να καταπιεί μεγάλες αποστάσεις σε σύντομα χρονικά διαστήματα.

Θέλει προσοχή γιατί οι στροφές και τα εμπόδια έρχονται πολύ γρήγορα ….

Θέλει σύνεση …

Μου άρεσε αν και ποτέ δεν θα σκεφτόμουν την απόκτηση του …

Πάντως για αυτούς που μπορούν να το κουμαντάρουν είναι μια καλή ταξιδιωτική επιλογή …

Με μια σύντομη στάση για τσιγάρο για τον Κώστα και πριν το καταλάβουμε έχουμε φτάσει Ιτέα όπου κάνουμε στάση για ανεφοδιασμό των μηχανών και να πιούμε ένα καφέ εμείς …

Η διαδρομή μέχρι την Ιτέα ήταν λίγο αγχωτική λόγω του XR δεν μπορώ να πώ ότι την απόλαυσα ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα ήταν μια καλή εμπειρία …

Το να πιάσεις τριψήφιες ταχύτητες που ξεκινούν από 2 είναι πανεύκολο και έρχεται πολύ γρήγορα και χωρίς να το καταλάβεις η να προβληματιστείς μέχρι να δεις το κοντέρ …

Καφεδάκι λοιπόν και κουβεντούλα στην Ιτέα για καμία ώρα σχεδόν και στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς Γαλαξίδι και λίγο πριν φτάσουμε ανεβήκαμε προς Πεντεόρια όπου ο Κώστας ξεσάλωσε το XR ακούγονταν παντού στην γύρω περιοχή ….

Επόμενη στάση στο φράγμα του Μόρνου όπου μας έκανε αρνητική εντύπωση η πολύ χαμηλή στάθμη του νερού …

Περάσαμε το Ρέρεσι την Λιμνίτσα και φτάνοντας στην Άνω Χώρα κάναμε ένα λάθος και κατευθυνθήκαμε προς Ελατού και από εκεί στην Τερψιθέα όπου κάναμε στάση για να ξεκουραστούμε λίγο και να δούμε και λίγο την διαδρομή …

Τελικά επιστρέψαμε προς Άνω Χώρα και επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά η παράδοση του να χαθούμε και να κάνουμε και κάνα κύκλο …

Συνεχίζουμε προς Αμπελακιώτισσα, Περδικόβρυση όπου είδαμε ότι και στο φράγμα του Ευήνου η στάθμη του νερού ήταν πολύ χαμηλή …

Στην συνέχεια περάσαμε από Κλεπά, Αράχοβα και σταματήσαμε στην Δομνίστα για φαγητό μιας και είχε περάσει λίγο η ώρα και τα στομάχια μας είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται …

Ο δρόμος σε κάποια σημεία ήταν σχετικά καλός και σε κάποια αλλά απλά ανύπαρκτος ….

Βέβαια δεν προβληματιστήκαμε κάπου μίας και τα χωμάτινα κομμάτια ήταν βατά από οποιαδήποτε μηχανή …

Αφού ξεκουραστήκαμε και χορτάσαμε την πείνα και την δίψα μας στην Δομνίστα, αποφασίσαμε να πάμε προς Προυσό, θέλαμε να περάσουμε και από τα Φιδάκια αλλά δεν μας έπαιρνε η ώρα …

Αφεθήκαμε στην όρεξη των google maps να μας κατευθύνει προς τα εκεί γνωρίζοντας ότι σίγουρα θα έχουμε “easter eggs”, περάσαμε απο το Κρίκελλο την Ανιάδα, συναντήσαμε ενα κοπάδι απο αιγοπρόβατα όπου τα τσοπανάσκλυλα ήθελαν να πιάσουν φιλίες και να παραβγούμε στο τρέξιμο, αυτά τα καταπληκτικά ζωάκια μην δουν ξένο αμέσως να του δείξουν πόσο φιλόξενα είναι και να τον συνοδεύσουν για κάποια απόσταση για να βεβαιωθούν οτι δεν θα χαθεί …

Ευτυχώς δεν είχαμε παρατράγουδα και πιο γρήγορος αποδείχθηκα και δεν χάθηκα το ίδιο και ο Κώστας αν και τα είχα τραβήξει όλα πάνω μου …

Ενδιάμεσα σταματούσαμε και για καμιά φωτογραφία και φτάνοντας στο Κλαυσί μας πέρασε μέσα από κάτι σοκάκια και κάτι δρομάκια και μας έβγαλε στον δρόμο από Καρπενήσι προς Προυσό …

Ο Κώστας είχε μια ανησυχία σχετικά με το αν θα του φτάσει η βενζίνη, το Himalayan από την άλλη είναι πάρα πολύ φιδολό σε αυτές τις συνθήκες …

Πηγαίνοντας πάρα πολύ χαλαρά φτάσαμε στο Θέρμο αφού περάσαμε από Λαμπίρη και κάναμε και μια στάση στην Καλλιθέα όπου ανεφοδιάσαμε τα αγέρωχα άτια μας και με την ευκαιρία λάδωσα λίγο και την αλυσίδα του Enfield.

Αν θυμάμαι καλά το Enfield πήρε 8,5 λίτρα ενώ το BMW 15.5 για την ίδια διαδρομή ….

Τα πολλά άλογα θέλουν τάισμα …

Φτάνουμε στην πλατεία του Θερμού αφου πρώτα κάνουμε μια στάση για φωτογραφίες στο μνημείο πεσόντων αεροπόρων …

Στην πλατεία του Θερμού κάτσαμε για το τελευταία στάση της βόλτας και για να πιούμε ένα καφεδάκι και να ξεκουραστούμε λίγο πριν ξεκινήσουμε την επιστροφή μας …

Μας είχε πιάσει και το βράδυ πλέον …

Στην συνέχεια ο Κώστας μας οδήγησε από το Θέρμο στην Ναύπακτο αφού περάσαμε και από την γέφυρα Μπάνια …

Το XR έχει πιο δυνατά φώτα και μου είναι πιο εύκολο να τον ακολουθώ είχε αρχίσει και η κούραση να μαζεύεται …

Φτάνουμε Ναύπακτο, περνάμε την γέφυρα του Ριου-Αντιρίου και από εκεί πιάνουμε την εθνική οδό και χωρίς άλλη στάση φτάσαμε στην Αθήνα και αφού χαιρετιστήκαμε ο καθένας κατευθύνθηκε προς τα σπίτι του, ο Κώστας βέβαια έκανε άλλη μια στάση για να πλύνει την κούκλα του πρώτα …