Made like a gun, fast like a bullet

I rode if for first time some 10 years ago, and I can still remember the smile that had left me ….

I was always thinking of getting one but I never got around it….

You never know maybe in the near future …

Lately it has been given to me as a replacement bike until my Himalayan is fixed ….

I’m referring to the bike that is “Made like a gun, fast like a bullet”

For the first part I have no doubts but for the later part, maybe in another era ….

Riding it in the city gives you smiles … it has style, nice sound, the weight doesn’t cause any problems and it has enough power and torque to follow traffic and minimize the gear shifts, it is very economical with good enough brakes and suspension…

You just have to let it tell you how it wants to be ridden…

If you try to abuse it, it will protest and show you that it doesn’t like it….

Still if you push it it will take it, not sure if the rider can…

Good in the city but what happens when you want to take a trip with it?

A journey that takes you to another dimension where there is no time…

The trip was planned a long time ago, but I never thought I would take a bullet to it….

I also saw the storm (corona virus) coming and I realized that I would be sitting home for a long time…

I told some friends if they would like to travel with me and Saturday morning we will be traveling in the cities and villages of Nafplio, Leonidio, Kosmas, Sparti and back to Athens ….

First stop was on the old and unused train station of Nemea …

Next stop was at the City of Nafplio

It was the first day of the lockdown and all the restaurants and coffee places were closed….

From now on only the Bullets και το Tenere would continue on the trip …

Next stop at the Moustou lake .

We keep going with some stops to take pictures and rest …

We reached the town of Leonidio the main square was empty…

We stopped at the outskirts of the town to have some lunch that we have brought with us ….

The town of Leonidio was beautiful, surely I will return and spent some time here….

We continued our ride towards the village of Kosmas

What a beautiful ride it was …

If someone has not ridden this road then for sure he should do it on his first chance …

We reached the village of Kosmas

The town was beautiful but empty …

We kept going without making a stop at the village

The old trail that was used to reach the village of Kosmas

The road ahead of us …

The distant trees from the previous picture close up …

A new bridge for a new road …

20km before the city of Sparta we stopped to top up in fuel

We passed the city of Sparta without stopping and we continued towards the city of Tripoli using the old road ….

Somewhere in the middle between Sparta and Tripoli we stopped to rest and have some coffee …

We took the motorway from Tripoli to Athens …..

We made a few stops at rest areas to have some coffee and rest…

The last stop was after the toll booths of Aspropyrgos where we greeted each other and left…

We made it home after a fool day of riding in slow motion …

I was expecting to get more tired because of the bullet but on the contrary I wasn’t feeling more tired that I would have felt with any other bike …

Riding the bullet was fun and I truly enjoyed it …

I let it choose the speed and it let me choose the destination …

I would love to travel all over the world with it….

Together we made a trip back in time …

Some of the pictures are taken by my co traveler Byron…

Αθήνα – Λεωνίδιο – Κοσμάς – Αθήνα με μια Bullet

Πρώτη φορά το οδήγησα πριν από 10 χρόνια περίπου και μου είχε αφήσει ένα ωραίο συναίσθημα…

Πάντα υπήρχε σαν σκέψη κάποια στιγμή να το αποκτήσω …

Ποτέ δεν ξέρεις στο μέλλον ….

Αυτό το διάστημα την έχω στα χέρια μου σαν μηχανή αντικατάστασης από την αντιπροσωπεία μιάς και το Himalayan περιμένει τα ανταλλακτικά για να επισκευαστεί…

Αναφέρομαι φυσικά στο μόνο μηχανάκι που έχει σαν σλογκαν ότι είναι πιο γρήγορο και απο σφαίρα και κατασκευασμένο σαν οπλο …

Made like a gun, fast like a bullet ….

Για το πρώτο δεν αμφιβάλω.

Το δεύτερο ίσως να ίσχυε μια άλλη εποχή …

Μέσα στην πόλη είναι υπέροχο, έχει στύλ, ωραίο ήχο, το τιμόνι κόβει πάρα πολύ, το βάρος είναι διαχειρίσιμο, έχει αρκετή ροπή για να κυκλοφορείς με μια πέμπτη άντε τετάρτη και να μην χρειάζεται να κάνεις αλλαγές, είναι οικονομικό σαν παπί, έχει καλά φρένα, και καλές αναρτήσεις.

Απλά πρέπει να το αφήσεις να σε ταξιδεύσει όπως εκείνο ξέρει, δέν θέλει βιασύνες και άγχος και διαμαρτύρεται όταν το πιέζεις με έντονους κραδασμούς αλλά παρόλα αυτά δεν θα πεί όχι εσύ ίσως όμως…

Καλό μες στην πόλη αλλά τι γίνεται όταν θέλεις να κάνεις ένα ταξίδι μαζί του …

Ένα ταξίδι που σε μεταφέρει σε μια άλλη διάσταση όπου δέν υπάρχει χρόνος…

Η διαδρομή είχε βγεί από καιρό απλά έκατσε στο Bullet να την κάνει…

Έβλεπα και την καταιγίδα να έρχεται και καταλάβαινα ότι θα καθόμουν μέσα καιρό …

Ανακοίνωση λοιπον σε μερικούς φίλους και Σάββατο πρωί θα ταξιδεύαμε για Ναύπλιο, Λεωνίδιο, Κοσμά, Σπάρτη, και πίσω…

Δεν φαίνεται και άσχημα απλά έπρεπε αν βρούμε και κάποιες άλλες μηχανές να μας καθυστερήσουν (να μην ξεχνάμε είμαστε σφαίρες)

Έτσι επιστρατεύθηκαν μέχρι το Ναύπλιο με σκοπό να καθυστερούν τα 2 Bullet (ένα κόκκινο και ένα μαύρο), ένα Africa XRV750, ένα Moto Guzzi V7 iii καθώς και ένα Yamaha Tenere 600.

Καλά τα κατάφεραν δεν μας άφηναν να απομακρυνθούμε ….

Η συνάντηση έγινε στο πάρκινγκ πριν τα διόδια της Ελευσίνας, έφτασα με μικρή καθυστέρηση η υπόλοιπη ομάδα με περίμενε θα ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που θα ταξίδευα με παρέα …

Ξεκινήσαμε και πιάσαμε την παλιά εθνική και η επόμενη στάση ήταν στο παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Νεμέας – Δερβενάκια …

Υπήρξαν δικαιολογημένα παράπονα γιατί δέν έγινε κάποια στάση πιο πρίν απο την μοναδική γυναίκα που μας ακολουθούσε συνεπιβάτης στο Africa.

Και είχε απόλυτο δίκιο αλλά το Bullet δεν κρατιόταν ….

Οι άλλες μηχανές δεν είχαν φωτογένεια ….

Επόμενη στάση το Ναύπλιο όπου θα χωριζόμασταν και οι “γρήγοροι” θα συνέχιζαν

Αντε να δείξουμε και άλλες δύο κυρίες

Ήταν η πρώτη μέρα που είχαν κλείσει τα μαγαζιά λόγω του ιού, την βγάλαμε σε ένα πεζούλι ..

Φάγαμε ένα σνακ ήπιαμε και ένα καφέ στο χέρι και χωριστήκαμε …

Θα συνεχίζαμε μόνο τα Bullet και το Tenere …

Επόμενη στάση στην λίμνη Μούστου .

Συνεχίζουμε την πορεία μας με κάποιες στάσεις για φωτογραφίες ….

Φτάσαμε στο Λεωνίδιο , η πλατεία άδεια , σταματήσαμε στην έξοδο για να κάνουμε το πικ-νικ μας

μιάς και η ώρα είχε περάσει ….

Πανέμορφο το Λεωνίδιο σίγουρα θα επιστρέψω ….

Συνεχίσαμε την διαδρομή μας προς τον Κοσμά …

Τι καταπληκτική διαδρομή είναι αυτή !!!!

Όποιος δεν την έχει κάνει επιβάλεται να την κάνει με την πρώτη ευκαιρία.

Φθάσαμε στον Κοσμά…

Το χωριό πανέμορφο αλλά έρημο, όλοι ήταν κλεισμένοι μέσα ….

Συνεχίσαμε χωρίς να σταματήσουμε …

Το παλιό μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν παλιά για να φτάσουν στον Κοσμά …

Ο δρόμος μπροστά μας

Τα δέντρα που φαίνονταν στο βάθος στην προηγούμενη φωτογραφία…

Νέα γέφυρα για νέο δρόμο όπως φαίνεται …

20 χλμ πρίν την Σπάρτη σταματήσαμε για ανεφοδιασμό σε καύσιμα.

9 με 9.5 λίτρα είχαν κάψει τα Bullet από την Αθήνα μέχρι εκεί το Tenere 15

Αν θυμάμαι καλά είχαμε κάνει γύρω στα 250 χλμ μέχρι εκεί ….

Προσπεράσαμε την Σπάρτη και συνεχίσαμε γαι Τρίπολη από τον παλιό δρόμο.

Κάπου στην μέση μεταξύ Σπάρτης και Τρίπολης σταματήσαμε σε ένα κιόσκι για ένα ζεστό καφέ και να ξεκουραστούμε …

Βγήκαμε στην Εθνική οδό στην Τρίπολη και ταξιδεύαμε με 90 περίπου….

Αφού ήπιαμε τον καφέ μας συνεχίσαμε …

Κάναμε κανα δυο στάσεις στα ΣΕΑ που βρήκαμε για να ξεμουδιάσουμε και να ανταλλάξουμε καμιά κουβέντα ….

Τα ΣΕΑ ήταν άδεια …

Μετά τον σταθμό διοδίων στην Κόρινθο αφήσαμε το Tenere να περάσει μπροστά

Τελευταία στάση έγινε μετά τα διόδια του Ασπροπύργου όπου χαιρετίσαμε ο ένας τον άλλο και φύγαμε …

To Bullet παραδόξως δεν με κούρασε …

Δεν με προβλημάτισε ούτε μία στιγμή.

Είναι οικονομικό στο επόμενο γέμισμα που έγινε στην Αθήνα πήρε 8.5 λίτρα ….

Είναι διασκεδαστικό …

Και μου άρεσε …

Άνετα γύρναγα όλη την Ελλάδα και όχι μόνο μαζί του, έτσι και αλλιώς τα είχαμε βρεί, το άφηνα να διαλέξει την ταχύτητα και με άφηνε να διαλέξω τον προορισμό ….

Μαζί κάναμε ένα ταξίδι στον χρόνο πίσω σε άλλες εποχές …

Ταξιδέψαμε σε δρόμους παλιούς …

Δεν μας ένοιαζε με πόσο τρέχαμε, δεν υπήρχε βιασύνη κάποια στιγμή θα φτάσουμε στον προορισμό μέχρι τότε απόλαυσε την διαδρομή ήταν σαν να μου έλεγε.

Τα μάτια μου γέμισαν εικόνες που με μια πιο γρήγορη μηχανή δεν θα τις έβλεπα ….

Κάποια στιγμή στην εθνική έπιασα τον εαυτό μου να μετράει τις λευκές διακεκομμένες γραμμές ….

Είναι διαφορετικό, είναι διασκεδαστικό και το θέλω ….

Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από τον Βύρωνα.